Ad Aarts

Wij van Et Schrèèfatteljee hèbbe zôo onze gewontes èn afwèèkinge. Bevobbeld èège spreekwoorde zoas: ’Spreeken is zilver, zwèègen is fout. Schrèèven en bietje, mar Tilburgs schrèève dès pas ècht goud.’

Veul meense praote gèère Tilburgs, mar hoe zètte dè naa op pepier. Agge bevobbeld en verhòltje, en lieke òf en gedicht vur en brölòft, juubeleejem, fist òf en aandere geleegendeghèd wilt maoke. Ok meej karneval, agge en schôon stukske tèkst op oewe waoge vur den opstoet wilt zètte. Òf ge zèèt toevalleg den börger van Tilburg òf prins van Krèùkestad èn ge wilt oew onderdaone in der èège taol iets laote weete.

Vur al die meense isser goej nuuws. Dè kunde straks ammòl opzuuke int Nederlands-Tilburgs woordenboek ’Goedvertòld’. Ge moet allêeneg nòg wèl èfkes geduld hèbbe.