Ik zit in een vreemde periode in mijn leven. De ene helft van mijn vriendinnen gaat ieder weekend lekker op sjouw, om door te gaan tot de ochtend erna en weinig van de avond ervoor af te weten. De andere helft heeft een koophuis, is getrouwd en begint aan kindjes. Zo zit ik het ene weekend tussen de bubbels en borrels, om daarna tussen de babyspullen op een babyshower te zitten.

Door Jacky Eickes

Ik zit zelf overal tussenin. Mijn lijf is klaar met ieder weekend zoveel drank innemen, maar niet klaar voor een mensje. Of nou ja, mijn lijf? Mijn brein vooral. In de ene groep ben ik degene die ‘achterloopt’, waar ik voor de andere groep juist de serieuze volwassene ben met toekomstplannen.

Het is ook wel een logische verschuiving van borrels naar baby’s. Omdat ik afgelopen twee jaar vier bachelorettes heb georganiseerd, had ik deze babyboom ook wel verwacht. Een kindje wordt toch gezien als de kroon op het getrouwde leven. Het markeert ook wel een nieuwe periode: de mensen om je heen hebben daadwerkelijk verantwoordelijkheid. Iemand om heel goed voor te zorgen. Ik hoef alleen maar te zorgen dat die vent van mij af en toe eten krijgt. Voor de rest kan hij zichzelf in leven houden.

Overigens kijk ik enorm uit naar al die kleintjes. Ik zal er namelijk vooral de lusten van hebben en niet de lasten. Het kroelen, flesje geven en minikleertjes shoppen. De poepluiers skip ik vooral.

Het is bijzonder ja. Ik word tegenwoordig tante Jacky genoemd. Dat dat die gekke, losgeslagen tante is die op feestjes de meest wilde verhalen vertelt, laten we maar even achterwege. Ik geniet ook enorm van die rol. Heb ik tenminste nieuwe mensen in mijn leven om te verpesten. Mijn eigen leven is namelijk niet meer te redden. En daar ga ik mijn best ook niet meer voor doen. Vanaf nu lekker borrelen én baby’s kroelen. Tegelijkertijd.