Het is bijna 26 jaar geleden dat ik mijn vrouw voor het eerst ontmoette. Die gebeurtenis is onlosmakelijk verbonden met het Festival van het Levenslied. Zoals wel vaker bij lovestories speelde toeval daarbij een grote rol. Of was het gewoon het lot? Ik denk het laatste...

Op de Levenslied-zaterdag nam ik met een samengeraapt zootje stamgasten van café De Boekanier deel aan een Horecavoetbaltoernooi in Eindhoven. Dat ging natuurlijk helemaal nergens over want de gemiddelde bierconsumptie lag aanmerkelijk hoger dan de doelpuntenproductie van ons team waar ook mijn latere (schoon)neven Wilfred en Bas deel van uitmaakten.

Wilfred had het goed bekeken want hij kwam niet in actie als voetballer, maar bekleedde de functie van coach. Hij was het die mij de bijnaam ’Ronaldo’ toebedeelde, al is tot op de dag van vandaag nog niet duidelijk op welke briljante actie die eretitel gebaseerd was. Op enig moment stond ik dan ook in het doel, wat me die dag wat beter afging en me weer een nieuwe bijnaam - Schmeichel - (bedacht door Dongen 1-spits John) opleverde.

Al met al hadden we best wat aardige voetballers in onze ploeg, maar dat kwam er in Eindhoven dus absoluut niet uit. Een beker winnen zat er dan ook niet in. Maar de geleverde ’prestatie’ moest na thuiskomst in Tilburg natuurlijk wel gevierd worden. Met een uit de prijzenkast van De Boekanier ontvreemde beker begonnen we aan een triomftocht door het centrum waar het Festival van het Levenslied al in alle hevigheid was losgebarsten.

Op het Piusplein toonden we de beker trots aan het massaal aanwezige publiek. Dat viel zo op dat Frans Bauer vanaf het podium naar ons riep ’Kampioen geworden, jongens? Top gedaan!’. Wij knikten instemmend en genoten van alle aandacht en felicitaties.

Het feest ging tot in de late uurtjes door. Op enig moment viel mijn oog in café Joep op een knappe blondine met de naam Priscilla. Ze bleek het nichtje van Wilfred en Bas en was met bijna haar hele familie op stap. Om kort te gaan: ’Er was een donder. Een bliksem. Een slag toen ik haar zag!’. We raakten in gesprek en het klikte meteen. Ik stopte haar toen ze naar huis ging een briefje toe met de tekst ’Ik vind je leuk’. De rest is geschiedenis: de volgende dag gingen we uit eten bij Brandpunt en volgde ook de eerste kus. Ik had mijn prijs binnen!

Op 8 juni hebben we 26 jaar verkering en op 29 december zijn we 23 jaar getrouwd. Met dank dus aan het Festival van het Levenslied!

Ron van Kuijk, Hoofdredacteur Stadsnieuws Tilburg