Het Blauwe Gebouw is niet meer. De een is er niet rouwig om, de ander laat een traantje. Voor wie denkt: blauw gebouw, waar heb je het over? Een kort verhaal.

Twee weken geleden is Het Blauwe Gebouw gesloopt. Het stond op de hoek van de Burgemeester Brokxlaan en de Besterdring. Het was echt zo’n pand dat vrijwel iedere Tilburger kende vanwege zijn extreme uiterlijk. De robuuste onderkant was zo blauw als een smurf en de hoekige bovenkant een soort roestig koper. De onderkant moest lijken op een trein met coupéramen, maar Tilburg zou Tilburg niet zijn als ze daar lange tijd géén lelijke muur voor hadden gezet. Zodoende kon niemand zien dat het een trein moest voorstellen.

Architect Jac van Oers ontwierp het gebouw en in 1978, mijn geboortejaar, werd het uit de grond gestampt. Dat betekent dat het gebouw net zo oud was als ik. Best jong eigenlijk. Anyways, de architect had er goed over nagedacht, want niet alleen moest het op een trein lijken, het roestige uiterlijk verwees naar het staal van de rails.

Zelf ben ik er ooit binnen geweest. Ik had geen werk en het UWV was in Het Blauwe Gebouw gevestigd. Een stukje van mijn geschiedenis was dus verbonden aan het pand. Ik had graag gezien dat het gebouw was blijven staan. Het was bijzonder en kenmerkend. Een herkenningspunt. Ik ben er langsgefietst toen ze aan het slopen waren. Ik vond het jammer, maar ik was niet verdrietig.

Sommige mensen zijn wel verdrietig. Prominente Tilburgers hebben tevergeefs geprobeerd de sloop te stoppen. “Of het nou lelijk of mooi is, het is Tilburg. Ik ben ook voor heel veel mensen lelijk, maar mij ruim je ook niet op”, aldus cabaretière Karin Bruers. “Als je over honderd jaar monumenten wilt, dan moet je ze nou laten staan.” Daar heeft ze natuurlijk een punt. Als we alles weghalen, blijft er dan nog geschiedenis over? Op de plek waar het Blauwe Gebouw stond, bouwen ze straks een woontoren met 150 appartementen. Ik ben benieuwd of het op een trein gaat lijken.