Vanaf het Wilhelminakanaal komen havengasten voor de Piushaven eerst aan bij de draaibrug Prinsenhoeven. De boomlange Piet Maas is een van de brugwachters die de draaibrug mogen bedienen.

Tekst en foto: Elke Thissen

Eerst gaan de slagbomen dicht, daarna draait hij op het midden van de brug met een zwengel de brug open. “Dat is zwaar werk, maar het houdt me slank.” Veel mensen kennen Piet, niet alleen als brugwachter, maar ook als basgitarist en van diverse andere banen. Daarom hoor je altijd joviale begroetingen.

Dit jaar is niet alleen de haven 100 jaar, de draaibrug is net zo oud. Doordat de landhoofden voor de brug beschadigd raakten door het remmen van auto’s, werd de brug zo’n 10 jaar geleden ontoegankelijk voor auto’s.

Geen klachten

Piet heeft geen klachten over deze brug. ”Deze laat je nooit in de steek, hij doet het altijd.” In tegenstelling tot de volgende brug Den Ophef. Die liet het zelfs bij de opening al afweten: de brug ging niet naar beneden terwijl er aan beide kanten 300 kinderen stonden te wachten. Met een kunstgreep lukte het uiteindelijk toch. Het openen van Den Ophef is fysiek niet zwaar, dat gebeurt met een druk op knop vanuit het brugwachtershuisje. Vijf schermen bieden overzicht op brug en omgeving. Het is goed uitkijken geblazen of er toch een auto, fietser of voetganger doorheen glipt, ook al knippert het stoplicht.

In zijn 23-jarige ervaring als brugwachter heeft Piet veel zien veranderen. Vroeger was hij telefonisch niet eens bereikbaar, nu bellen pleziervaarders soms wel drie keer of ze er door kunnen. Den Ophef was er niet en er was nog geen museumhaven. Met de herontwikkeling van de Piushaven is er steeds meer drukte ontstaan. “Er is altijd wat te doen en ophef is er genoeg!”

Muziek

Piet Maas is met een paar andere havenmeesters tijdens het havenfestival op 5 en 6 augustus muzikaal te beluisteren bij de Tamboerskade.