Als je kijkt op de website van karateka Samantha van Lokven (Tilburg, 1995) en je klikt op ‘resultaten’, moet je vier pagina’s scrollen om alle resultaten in beeld te krijgen: het is werkelijk een indrukwekkende lijst! Wat een sportvrouw! Vele malen goud, nationaal en internnationaal. Tien jaar achter elkaar Nederlands kampioen. Inmiddels een derde dan-graad in haar karatestijl. Wow. En tijdens het interview blijkt dat die lijst niet eens compleet is: “Nee, dat staat er nog niet op maar twee weken geleden ben ik zowel Europees als wereldkampioen geworden. In Roemenië was dat, in Oradea, tegen de Hongaarse grens aan.”

Door Gerard Sanberg

Samantha werkt bij Fysiotherapie Schalke in de Drieburcht aan het Wagnerplein. Daar treffen we elkaar voor het interview en daar traint zij ook: “Elke ochtend heel vroeg, om zeven uur sta ik op de mat in de dojo hier. Vóór ik aan het werk ga bij Schalke als sportinstructeur. Dat is prettig geregeld.”

Zelf regelen en betalen

Voor een kleine sport als karate moet je veel zelf regelen en zelf betalen. Samantha: “Tja, het is een niet-ondersteunde sport, geen olympische discipline dus. Je draait zelf op voor de kosten. Dat is niet niks hoor, financieel is het een hele opgave. Gelukkig heb ik sponsors, maar ik moet er gewoon bij blijven werken, anders gaat het niet.”

Sinds corona: veel online

Ze doet al 22 jaar aan karate, sinds haar zesde dus! “Ik ben begonnen bij Sportinstituut Ooms, met sensei Joost Franken. Veel van geleerd, maar op een geven moment wilde ik hogerop. Ik ben toen naar Leeuwarden verhuisd, want daar zat de beste trainer van Nederland op topsportgebied. Daar heb ik toen ook de CIOS sportopleiding gedaan en het diploma zweminstructeur behaald. Nu woon ik al jaren weer in Tilburg en sinds corona train ik vooral online. Dus ’s morgens hier in de dojo klap ik mijn laptop open en werk ik met de bondscoach van Spanje aan mijn kata’s.”

Kata’s? Leg dat eens uit, Samantha. “In karate heb je twee disciplines: kumite en kata. Kumite is het gevecht, dat zijn gestandaardiseerde gevechtstechnieken. Wij doen dat met bescherming. Je raakt elkaar wel, maar je slaat je de ander niet knock out. Kata, dat doe je alleen. Je staat in je eentje op de mat en voert dan de technieken uit in vaste volgorde. Je kunt het een soort choreografie noemen. Dat is mijn specialiteit.”

Jury-beoordeling

De beoordeling van zo’n kata, dat doet dan een jury? “Ja! Ze letten op de techniek, op sierlijkheid en power, op explosiviteit en atletisch vermogen. Het lijkt er een beetje op zoals het bij turnwedstrijden gaat, die jury-beoordeling en uitslag.” Mooi als je dan hoort dat je de beste bent. “Ja! Zeker! Dat geeft voldoening.”