Als Tilburger ben ik trots op het Spoorpark. Al kan ik niet echt goed uitleggen waarom dat is. Als je heel neutraal naar het park kijkt, stelt het eigenlijk niet zoveel voor: kale stukken grasveld, weinig struiken, weinig bomen, weinig schaduw. Maar toch gaat mijn hart er sneller van kloppen.

Afgezien van de minpunten, zijn er namelijk genoeg pluspunten. Ik kan genieten van de waterpartij en de grote rits, ik ben groot fan van het T-huis, en ik vind de tuinen die er liggen prachtig aangelegd. Maar het mooiste vind ik het feit dat dit een burgerinitiatief is. Er kwamen vierentachtig ideeën voor een park en dat resulteerde in wat er nu is. Volgens mij zijn er weinig grote steden die zoiets voor elkaar krijgen.

Het is mooi als mensen initiatief nemen en er zo voor zorgen dat er iets ontstaat. Daar word ik blij van. Wat mij betreft zouden er in Tilburg veel meer projecten zoals het Spoorpark mogen ontspruiten. Gelukkig heeft de gemeente inmiddels ook door dat er meer vergroening nodig is. En dan geen bomen in bakjes, maar écht groen, met wortels in de Tilburgse grond.

Zo zijn daar de aanleg van het Stadsforum en de ontwikkeling van de Koningswei; nieuwe stadspleinen met bomen. Weg met beton! Hopelijk gaan we vaker zien dat troosteloze plekken een nieuwe - lees: groenere - invulling krijgen. Zoals het Besterdplein. Wat was ik blij toen ik las dat buurtbewoonster en bouwkundig tekenaar Ilse Snoeren met een plan kwam voor deze plek. ‘Maak het parkeren ondergronds,’ zegt ze. ‘Dan is er ruimte voor een kiosk, vijvertje en evenementen tussen het groen.’ Geweldig! Wat een goed idee. Ik hoop oprecht dat het doorgang vindt. Dat is natuurlijk afhankelijk van de gemeente, maar het lijkt erop dat de wethouders wel iets voelen voor een groener Besterdplein. Een daadwerkelijk plan ligt er nog niet, maar wat niet is, kan nog komen. Toch, gemeente Tilburg?