Door John Geerts/Tilburgers.nl

We zien hier het befaamde Hotel Restaurant Modern (1911-1968) aan de noordzijde van de Heuvelring. De foto is uit 1968, vlak voor de sloop. De AMRO-bank had het gekocht voor de bouw van het kantoor, nu op de hoek Spoorlaan/Heuvel.

Louis van de Brekel (1866-1938) was de bouwer van het hotel. Hij was een belangrijke horeca-ondernemer. Hij begon als kastelein in café Neuf, dat hij in 1909 verkocht wegens emigratie naar de Verenigde Staten. Na zijn terugkeer, in 1911 kocht hij Villa Nova en bouwde een jaar later hotel Modern. In 1920 nam hij hotel Central over en twee jaar later kocht hij hotel Modern weer terug, dat hij runde tot het faillissement in 1934.

Joske

In 1934 kocht Jos van den Brekel het hotel en beheerde het met zijn familie tot de sloop in 1968. Aangezien hij niet zo lang was werd hij Joske van den Brekel genoemd. Het pand aan de rechterkant was vroeger eigendom van de Tilburgse Fabrikantenbond aan de Heuvel. Na de oorlog werd het bij hotel Modern getrokken.

Modern was een deftig hotel en restaurant en kon wedijveren met Hotel Riche aan de andere kant van de Heuvel.

In 1956 wordt chef kok Martin Willemsen (1931-2015) aangesteld in het restaurant van Hotel Modern. Hij vertelt erover: “Velen jaren geleden werkte ik als chef-kok in het zeer bekende en gerenommeerde hotel-café-restaurant Modern. We hadden volop werk met het restaurant en vele mooie bruiloften en partijen.”

Rangorde

Carel Eijkens verhaalt er over in een gesprek met Inga de Bruijn: “In de beginjaren 60 werkte ik onder andere als buffetbediende bij Hotel Modern. Er werd toen nog een strikte rangorde gehanteerd op-en aflopend van buffetbediende to de rang van chef, en alles daartussen. Alles moest keurig verzorgd zijn. Een buffetbediende droeg een kraakhelder wit jasje met glimmende koperen knopen en witte handschoenen. De bediende zette de bestelling klaar op het buffet voor de obers. Alles moet piekfijn in orde zijn. Toendertijd was de Wiener Melange een populair drankje. Elke dag kwam er een mevrouw om dat drankje te nuttigen. Aan het buffet werd het drankje bereid. Alles moest precies afgepast worden. Als er bijvoorbeeld naar de zin van mevrouw teveel cacao op zat dan weigerde ze het drankje. Nadat ik haar voor de twaalfde keer een Wiener Melange had bereid, overigens niet op dezelfde dag, kreeg ik van haar een ‘brevet’ en was geslaagd voor het maken van een perfecte Wiener Melange.”

Bron quotes: ’Het groot Tilburgs Horecaboek’ van Patrick Verbunt en Inga de Bruijn.