Kinderboeken schrijven, dat is toch makkelijk? “Zeker niet. Het is hard werk. Zweten!” Najiba Abdellaoui (41 jaar, woont sinds ruim een jaar wederom met haar gezin in Tilburg) bestrijdt dat vooroordeel met overtuiging. “Ik vind het geweldig leuk, het is echt een droom die uitkomt, maar makkelijk is het niet.”

Tekst: Gerard Sanberg

Fotografie: Gert-Jan Remmers/Nononsens

Een week geleden is haar nieuwste kinderboek verschenen onder de hilarische titel ’Mijn buurvrouw is een ninja’. Het is niet haar eerste en het zal niet haar laatste zijn, gezien het enthousiasme waarmee ze haar vak beschrijft. Hoe gaat ze te werk?

Het is niet zo dat een idee uit de lucht komt vallen en ze dan aan een verhaal begint te knutselen. Najiba: “Vóór ik ga schrijven heb ik een idee en maak ik een indeling in hoofdstukken. Hoe het afloopt, weet ik dan nog niet. Dat wil ik ook niet weten want dan is de lol er af. Dat idee van die ninja had ik al lang. Een buurvrouw droeg destijds zo’n lichaamsbedekkend gewaad, een haik heet dat. Het deed mij als kind aan een ninja denken.”

In een koffietentje

Goed, je hebt dus een idee en een hoofdstukindeling en dan ga je aan het werk. Thuis? “Nee, ik schrijf het liefst in een koffietentje. Dat ik daar op een vaste plek mijn laptop openklap en mijn koptelefoon opzet met islamitische liederen. Rustgevende muziek is dat. En dan aan het werk. Je twijfelt voortdurend of het goed is maar daar moet je je niets van aantrekken. Gewoon doortypen!”

“Dat houd ik schoolkinderen ook voor, tijdens workshops. Laat je niet van de wijs brengen door twijfel. Doorschrijven! Fantasie is het mooiste wat er is! Je maakt iets wat daarvóór nog niet bestond.” Van die workshops kan ze echt genieten: “Het is mooi wat je terugkrijgt van kinderen. Je leert ze dat verhalen niet alleen in boeken zitten, maar bijvoorbeeld ook in games.”

Een eigen uitgeverij

Betaalt het een beetje? Najiba: “In Nederland kunnen alleen de hele bekenden schrijvers ervan leven.” Ze heeft in het bedrijfsleven gewerkt als communicatieadviseur maar is sinds kort ZZP’er. En ze is haar eigen uitgeverij begonnen: “BaaB Publishing, voor kinderboeken met een islamitische inslag. Ik ben sterk gericht op inclusie en diversiteit, iedereen in zijn waarde laten en niemand uitsluiten.”

Hoe kwam ze erbij dat ze wilde schrijven en dat ze dat kón? Najiba lacht: “Nou, toen ik een jaar of elf was las ik over een meisje dat schreef en toen dacht ik: misschien kan ik dat ook wel. En ik had een schooljuf die schitterende verhalen vertelde. Russische sprookjes waren dat, ontdekte ik later.” Muziek speelde ook een rol: “De hiphop uit de jaren ’90 inspireerde mij. Daardoor ben ik raps gaan schrijven en later gedichten.” En zo is het gekomen? “Zo is het gekomen!”