Daar sta ik weer, aan de start van de Tilburg Ten Miles. Samen met mijn zoon Djimme dit keer. Ik als gelouterd hardloper, hij als beginner. Samen lopen, samen finishen, dat is het doel. En dat lukt. We gaan allebei tot het gaatje, maar komen met opgeheven hoofd over de finish. Een wonderschone ervaring rijker.

Tekst: Theo van Etten

Foto’s: Jan van Eijndhoven

De spanning zit er al vroeg op die dag. Het feit dat dit mijn twintigste editie is, doet daar blijkbaar niets aan af. De Tilburg Ten Miles is voor mij - als geboren en getogen Tilburg - een evenement dat me bij de lurven grijpt. Eraan ontkomen is onmogelijk, ik móet meedoen. En dus is deze zondag er opnieuw een van vele vragen. Zoals: wat eet ik de dag ervoor? Wat eet en drink ik op de dag zelf? Wanneer trek ik mijn hardloopkleren aan en hoe laat vertrekken we richting het parcours? Want ja, we willen wel op tijd - en vooral: zónder stress! - in het juiste startvak staan.

Geschenk

Wij kiezen voor vak B en willen aanhaken bij de pacer die ons naar een eindtijd van 1:30 zal brengen. Voor mijn zoon is het zijn eerste officiële wedstrijd. ‘Rustig starten’, heb ik hem ingepeperd. Vanwege zijn tomeloze enthousiasme had hij twee weken eerder immers al een overbelastingsblessure opgelopen. Een bekend fenomeen voor de beginnende hardloper, ik kan erover meepraten. En dus was die pacer een geschenk uit de hemel. Want hoe we ons ook hadden voorgenomen om niet te snel te gaan, voor we het wisten liepen we al vijftien seconden per kilometer sneller dan de bedoeling was. Gelukkig, daar dook de gele vlag weer op en dus haakten we snel aan.

Vloeken

Het verloop van de wedstrijd is voor mij een vertrouwd gegeven: de eerste kilometers gaan gemakkelijk. Dan een lastiger gedeelte waarbij je zoekt naar ritme. Als je dat eenmaal gevonden hebt, gaat het een tijdlang lekker. Vanaf de Oude Warande terug naar het centrum, waar dubbele rijen publiek je luidkeels aanmoedigen. Wat een boost geeft dat! Je wilt sneller maar dat is niet slim, zo blijkt als we de bocht naar de Piushaven opdraaien. Rondom om ons heen wordt gevloekt: die kinderkopjes lopen niet fijn! Hier en daar zie je lopers een stukje wandelen en ook wij krijgen het zwaar. We hebben er inmiddels al 13 kilometer op zitten. Mijn benen voelen zwaar en het lichaam steigert. ‘Nog maar 3’, hijg ik naar mijn zoon, maar de overtuiging in mijn stem is duidelijk ver te zoeken. ‘Ja, gaat lukken pap,’ hoor ik naast mij. Gelukkig.

Alpe d’Huez

Ondanks het hobbelige wegdek van kinderkopjes en klinkers, helpt het publiek in de wijk Armhoefse Akkers ons door de straten. Alpe d’Huez-achtige taferelen zijn het soms, wij voelen ons kampioenen. Nog 2 kilometer als we het fietspad langs het spoor oplopen. Nu is het verstand op nul en gewoon het ene been voor het andere zetten, zo houden wij ons voor. Tivolistraat, richting Korte Heuvel. Nog maar 1 kilometer maar o, wat is die lang. De Korte Heuvel ervaren we als in een roes. Dwars door de dranklucht en de joelende massa banen we ons richting Heuvel, waarna dat vermaledijde viaduct op ons wacht. Het is de laatste kuitenbijter. Nog één bochtje en dan … ja dan … daar is de finishboog! Met een laatste versnelling passeren wij hand in hand, juichend de finishmatten. 1:29:30 staat er op mijn klokje, het doel is bereikt. Een euforisch gevoel maakt zich van ons meester. ’Dat hebben we goed gedaan hè’. ‘Zeker,’ pers ik eruit en nadat ik een medaille om mijn nek krijg gehangen, laat ik mij op de grond zakken.

Hoogmis

In de dagen erna herbeleef ik die 16,1 kilometer nog regelmatig. Ik zal niet de enige zijn. Gegarandeerd dat al die duizenden lopers met mij een soortgelijke euforie kennen. De Tilburg Ten Miles is de hoogmis van het hardlopen in Tilburg. Een evenement waar lopers en publiek samen de sfeer maken. De een kan niet zonder de ander. Laten we dat koesteren.

[KADER]

Zonnige 34e editie van de CZ Tilburg Ten Miles

Of je nu je persoonlijk record komt verbreken of komt voor de Brabantse gezelligheid: de CZ Tilburg Ten Miles is altijd fantastisch. Zo ook de 34e editie op zondag 24 september 2023. Met meer dan 11.000 deelnemers aan de start van de diverse onderdelen, kon echt iedere hardloper van start in Tilburg.

Traditiegetrouw stonden in de ochtend de hardlooptalenten van de toekomst centraal. Onder aanmoediging van het vele publiek langs het parcours, konden alle kinderen hun sportiviteit laten zien. Zowel bij de finishers van de Sterre MiniRun, Kids Run, De Wever TTM4You én CZ Family Run was er een glimlach van oor tot oor te zien. Na een high five van de coaches kreeg iedereen een welverdiende medaille. Een sportieve prestatie waar jullie trots op mogen zijn!

De SPAR City Run over 5 km was ook deze editie weer voor jong en oud een groot feest. Vanuit de Koepelhal trokken de vele deelnemers aan de Rabobank 10 km naar de start op de Besterdring.

Om 13.45 uur het startschot voor de meeste lopers: de start van het hoofdonderdeel! Met diverse topatleten aan de start, was het zowel bij de mannen als de vrouwen een indrukwekkende wedstrijd. Bij de mannen streed een kopgroep van drie man om de winst. Jamal Kiprono wist na het 10km punt een gat te slaan en met 46.28 de winst op zijn naam te zetten. Bij de vrouwen was de Keniaanse Emily Chebet direct al de sterkte atlete aan de start. Ze zet 52.08 op de klok voor de 10 Engelse Mijl. Beste Nederlanders zijn Bart van Nunen (4e) en Maureen Koster (4e vrouw).

Feest

De CZ Tilburg Ten Miles staat bekend om het snelle, gezellige parcours. Naast de vele persoonlijke records die er vandaag gebroken werden, zat het met de gezelligheid ook zeker goed. De straten zijn versierd, vele bandjes onderweg gaven het ritme aan en overal stonden de inwoners in ’hun wijk de lopers toe te juichen. Voor de duizenden lopers op de 10 Engelse Mijl was het dan ook een groot feest om door Tilburg te lopen. Het was weer écht #DeGezelligste.