Fretteur – de meeste mensen zullen niet weten wat het is. Bovendien, volgens fretteur Rien van Liempd: “Als ze het wel weten dan moeten ze het niet. Fretteurs hebben een slechte naam, mensen vinden het aanstootgevend. Want konijnen zijn aaibare beestjes hè? En die vang je, als fretteur. Dat vinden de mensen dan niet leuk.”

Door Gerard Sanberg

Riem van Liempd (62 jaar, altijd in Broekhoven gewoond, niet getrouwd, één zoon) vangt die konijnen niet zélf, nee, daar heeft ie zijn fretjes voor. Tijdens het gesprek in het pand van Beter Groenewoud in de Don Sartostraat, hoort de verslaggever ineens achter zich een hoop gekrabbel en gewoel en dat zijn dus twee fretjes. Rien: “Ja, ik dacht, ik breng er een paar mee. Ze zitten daar achter in een kistje.”

Konijnengedrag

De fretteur bestrijdt de overlast die konijnen veroorzaken als ze met teveel zijn – want ja, dat kan snel gaan met dat konijnengedrag. Op verzoek gaat hij ze vangen en daar komt nogal wat bij kijken. Grinnikend laat Rien een soort katoenen zak zien met een lang hengsel. “Kijk, dat is nog uit de tijd van het stropen, toen het verboden was. Dat hoorde echt bij de buurt he? Als je op pad was en er kwam politie aan, dan deed je de vangst of het fretje in deze zak en die trok je dan goed dicht en hing je om je nek. Hup, jas erover en goed dichtknopen en dan zag de politie er niets van, als ze je aanhielden.”

Mag momenteel niet

Maar goed, dat is nu niet meer aan de orde want hij heeft een vergunning als officieel fretteur bij de gemeente Tilburg. Die vergunning, blijkt, is gebonden aan precies beschreven percelen: “Dat gaat per kadastraal nummer. Dat moet je allemaal precies opgeven en dat komt dan op je vergunning.” Dat zijn dan dus percelen waar overlast is en de beheerders klagen over teveel konijnen. Evenwel, de afgelopen twee jaar heeft het ministerie fretteren verboden, want: “Nou, er zouden niet veel konijnen zijn. Te weinig zelfs. Ha! In Gorp en Rovert stikt het ervan. Ik hoor de beheerder klagen maar ja, het mag momenteel niet hè?”

Terug naar de kern van de zaak: hoe gaat hij te werk als hij wel aan de slag mag? Rien toont een langwerpige metalen kooi. “Korf, heet die. Die zet je over de uitgang van het konijnenhol. Onze honden sporen dat hol op. Als ze het hebben gevonden, blazen ze erin. Dan schudt het konijn met z’n kont. Dat ruiken de honden en dan weten ze: prijs!” De fretteur plaatst de korven over alle uitgangen en laat de fret los in het hol. Die jaagt het konijn eruit, in een korf. Het konijn eindigt vervolgens in de pan bij de fretteur thuis, want Rien verkoopt ze niet: “Nee, we eten ze op. Lekker, gebraden konijn!”