Tilburg is natuurlijk mijn lievelingsstad, daar kan niks overheen. Maar als we het over België hebben dan kan wat mij betreft niks Antwerpen overtreffen. En ja, ik ben in Leuven, Knokke, Brugge én Gent geweest. En ja, die steden zijn alle vier mooier. Veel mooier zelfs. Maar Antwerpen heeft iets. Misschien dat ik die band tussen Willem II en Royal Antwerpen wel voel. Of ik voel me er gewoon thuis omdat ik door heel Antwerpen Willem II-stickers ziet.

Vorig weekend ging ik met mijn beste vriendin en haar vriendinnen richting het Vlaamse land, om haar dertigste verjaardag in te luiden. We zaten in een Air BnB op de Grote Markt in Antwerpen. Hartje centrum dus. Ideaal om naar huis te strompelen. Want die verwachting hadden we en die verwachting is uiteraard ook waargemaakt. Al werd strompelen eerder rollen en kruipen na de hoeveelheid alcohol die we tot ons hebben genomen.

Als je het vergelijkt met Tilburg is er eigenlijk weinig anders aan stappen in Antwerpen: we gaan in een lege kroeg staan omdat we daar ruimte hebben om te dansen en onze favoriete liedjes aan kunnen vragen – er staat toch niemand anders – om vervolgens die kroeg vol te zien stromen en weg te gaan omdat het té druk is. En te eindigen in een frietzaak waar we een kapsalon naar binnen stouwen. Want zelfs in Antwerpen hebben ze kapsalons. Wel zo fijn na tien wijn. Het enige verschil is dat Belgen wat bescheidener en rustiger zijn en Tilburgers je opnemen in hun vriendengroep. Daarom zou ik wat vaker op stap moeten gaan in Antwerpen: daar worden me niet constant drankjes aangeboden en daar zou ik in theorie dus ook minder dronken moeten worden. In theorie zeg ik, want afgelopen weekend is het flink uit de klauwen gelopen. Al hebben we dat wellicht ook wel zelf gedaan. Blijven dan toch die Tilburgers hè?