Onze dochter kreeg afgelopen dinsdag haar bachelordiploma uitgereikt. Wij hartstikke trots natuurlijk dus daar moesten we bij zijn. Dat ze bij Utrecht University op het onzalige idee waren gekomen om dat pas een half jaar na het voltooien van de studie te doen namen we maar voor lief. Nog gekker vonden wij het echter dat deze toch feestelijke gebeurtenis gepland stond in de vroege dinsdagochtend.
Wie de dagelijkse verkeersinformatie rond Utrecht een beetje in de gaten houdt, weet dat je dan vanuit Tilburg dus met de auto om 6.00 uur moet wegrijden om zeker te weten dat je om 9.15 uur in het imposante universiteitsgebouw aan het Domplein zit. Dus de wekker ging om 5.00 uur. Maar goed: dat heb je er natuurlijk voor over.
Ik was (op bezoekjes aan het Beatrix-theater, een interview met voetballer Wlodi Smolarek in het Galgenwaard-stadion en kortstondige treinstops op Hoog Catharijne na) nog nooit in Utrecht geweest.
Op deze waterkoude decemberochtend lag de Domstad er niet al te uitnodigend bij. We arriveerden om 7.30 uur vlakbij de Domtoren. Om 8.00 uur ging het koffietentje dat we van tevoren hadden uitgezocht open, dus genoten we nog een half uur van geen uitzicht in de grauwe parkeergarage.
De horecagelegenheid was er eentje in de categorie ’hip & happening’. We bestelden er twee kopjes thee met een croissantje. De serveerster was erg vrolijk en presenteerde de bestelling alsof het een culinair hoogtepunt was. Op de achtergrond speelde (het combo van Pim Jacobs?) continu heel hard drukke jazzmuziek. De smakeloze thee dronken we uit een bakje waarin we zelf altijd de borrelnootjes doen: zonder oor dus. Het meegeleverde koekje - meer dan waarschijnlijk vegan - smaakte naar een combinatie van karton en griesmeel. Het croissantje met keiharde boter was ook niets bijzonders. Maar we zaten droog en het was er verder best gezellig, dus vooruit maar...
Nadat Linsey en vriend Ben zich ook bij ons hadden gevoegd en nog een verrassend lekkere icetea en een koude cappucino hadden genuttigd. togen we naar de locatie van de diplomauitreiking. Dat was een sobere, maar voor ons niet minder mooie gebeurtenis.
Utrecht University bood na afloop nog een kopje koffie of thee aan, maar toen waren wij al weer op weg naar de auto. Snel weer terug naar Tilburg! Met gierende banden naar bourgondisch Brabant, waar de opa’s en oma’s en de kopjes thee/koffie (met oor), taart, champagne en meer lekkers op ons wachtten!
Het was - in alle opzichten - een dag om nooit te vergeten, maar het is wel heel fijn dat Linsey haar master ’Digital culture’ op Tilburg University volgt. De volgende diplomauitreiking is dus dicht bij huis. ’Home sweet home’: veel beter!
Ron van Kuijk, Hoofdredacteur Stadsnieuws Tilburg