Als je vóór het station staat, voor de onderdoorgang naar het Stekelenburgplein, en je kijkt naar rechts, dan zie je net voorbij GWK Travellex een huiskamer. Een wat? Een huiskamer! Knus ingericht met een bankstel en een schemerlamp en een tafel met stoelen en een mens-erger-je-nietbord en een koffiezetapparaat. Maar wat doet een huiskamer op het station? Stadsnieuws stapte naar binnen en vroeg aan Martijn Berghman hoe het zit.

Door Gerard Sanberg

“Een sociale onderneming”, antwoordt Martijn op de vraag hoe het zit. “Wij zijn een sociale onderneming, gericht op de integratie van vluchtelingen in de Nederlandse samenleving. Als onderneming maken we dus wel winst, maar die wordt voor minstens 70% teruggeploegd in onze activiteiten.”

De activiteiten van Refugee Team spelen zich af rondom erkende vluchtelingen: statushouders die zich in Nederland mogen vestigen. Dat is een heikel veld vol lastige problemen, maar ook met veel mogelijkheden, vond Martijn. “Kijk”, vervolgt hij, “Voor elke 100 werkzoekenden zijn er 114 vacatures. En toch: veel statushouders die dolgraag willen werken, zitten na anderhalf jaar solliciteren nog steeds werkloos thuis. Hoe komt dat?” Bij autochtone Nederlanders die niks moeten hebben van vluchtelingen ziet Martijn een dubbel mechanisme: “Als ze een goede ervaring hebben met een vriendelijke buurman of een toffe collega, dan zien ze die als uitzondering. Hebben ze een negatieve ervaring dan vertalen ze dat naar de hele groep. Ik wilde dus iets doen aan de onbekendheid van veel mensen met vluchtelingen. Breng ze bij elkaar want contact helpt!”

Win-win-win

Refugee Team onderneemt allerlei activiteiten om vluchtelingen op weg te helpen en hun integratie te bevorderen. Taallessen natuurlijk, want het begint bij elkaar verstaan. Inburgeringscursussen. Begeleiding naar werk. Bevorderen zelfredzaamheid. “Daarvoor worden we uiteraard betaald door de gemeenten waarmee we samenwerken. Dat is voor alle drie de partijen gunstig: de statushouder heeft werk, de gemeente betaalt een uitkering minder en wij hebben inkomsten. Er werken inmiddels 75 mensen voor Refugee Team.”

Dan die huiskamer onder het station. Is Martijn hier projectleider of vrijwilliger of zo? Hij grinnikt: “Ik heb Refugee Team indertijd opgericht, in 2017. Dus ik ben directeur-eigenaar en dat we nu hier die huiskamer kunnen inrichten is een buitenkansje. Straks vind je hier vluchtelingen die bezoekers een kopje koffie aanbieden. Of thee. Een rustmomentje op weg naar de trein of naar huis. Zo maken ze kennis met elkaar. Hier gebeuren hier ook andere dingen. We stimuleren het video-vrienden bijvoorbeeld. Uit ’Corona-nood’ geboren maar het werkt goed: we matchen een Nederlander aan een vluchteling, zo dat ze bij elkaar passen qua leeftijd en zo. Dan gaan ze één keer per week video-bellen, gewoon een gesprek voeren, heel laagdrempelig. We weten inmiddels dat dat vluchtige, afstandelijke contact vaak uitgroeit tot een duurzame verbinding. Mooi toch?”