Muziek is de bron van het leven: zo simpel is het gewoon. Er zijn duizenden liedjes over geschreven en studies naar gedaan. Voor Lois Rutters (32) uit Tilburg leek die bron even uitgeput, net als zijzelf trouwens. Ze heeft een pittige periode achter de rug als gevolg van long covid. Zelfs het zingen lukte niet meer. Maar ze is terug met nieuwe muziek.
Door Marcel Donks
Lois Rutters staat synoniem voor muziek. Niet gek, want met twee ouders die ook geen dag zonder muziek kunnen, valt de appel niet ver van de perenboom. Oftewel: met de paplepel ingegoten. Al vanaf haar veertiende zit ze in bandjes en staat ze met grote regelmaat op het podium. Altijd vol overtuiging. Lois was zo’n vijftien jaar geleden frontvrouw van de band Integrated Fuel. Super gedreven, erg ambitieus en vooral zeer talentvolle band. Niet gek trouwens met meestergitarist Paul Lensvelt, strakke drummer Roy van Dongen en bassist Joris van Geffen (met later multitalent Jens Huigen als vaste kracht) in de gelederen.
Onbevangen
De band vertoonde in het begin een grote gelijkenis met Krezip in de jonge jaren, waarschijnlijk door het frisse, maar volle geluid van de band als geheel. Maar vooral ook de onbevangen zang van Lois. Zoek ‘Tears are only water’ maar eens op, een nummer dat Lois schreef na het uiteenvallen van de band. Met wat fantasie zou dit zomaar een oude demo van Krezip kunnen zijn.
“We closed the book , no final chapter, no happily ever after for today. I never thought, one conversation, one explanation could take all my luck away. But I guess sometimes when you’re too close it’s just the best to let it go. Tears are falling down like raindrops, it’s a mess inside my head. Couldn’t have possibly done better so why do I feel so bad? We share the grief that’s on our faces and feel equally as small. So please don’t worry, ’cause tears are only water after all.”
Swamp Studio
Een nummer met hitpotentie bracht de band uit als demo op cd-single na een professionele opnamesessie in de Swamp Studio: ‘In my head it’s like the weather’. Vette gitaren, rockdrum en stuwende bas: een sound als Present Danger, dus super gaaf. Daarover de mooie zang van Lois, loepzuiver, maar af en toe ook gerafeld en ‘kwaod’. En vooral: met haar eigen stem als prachtige tweede stem. Zo vet! “Licht ontvlambare powerpop” werd het in die jaren treffend genoemd.
“Sometimes I feel like a tornado, simply twisted turn around. Sometimes my mind is like a rainbow, sometimes I’m raining on the ground. I can shine or soothe or thunder, sometimes it’s snowing on my way. In my head it’s like the weather: it just changes every day.”
Na jaren ‘radiostilte’ gebeurt er weer wat aan het Lois Rutters-front. Begin januari bracht ze haar eigen nummer ‘Devil I know’ uit en vorige week volgde ‘Catch my breath’. Het nummer handelt over de donkerste dagen uit haar long covid periode. Een derde single volgt over een paar maanden; alles te vinden via de streamingdiensten.