In mijn loopbaan als journalist heb ik toch al aardig wat huldigingen van Willem II meegemaakt. Niet slecht voor een club die bij lange na niet behoort tot de clubs met het grootste budget. Dat Willem II terugkeert naar de Eredivisie is dan ook machtig mooi voor iedere Tricolores-fan en iedereen die Willem II minimaal een warm hart toedraagt.

Mooi om te zien ook hoe de stad in de weken naar de ontknoping van de Keuken Kampioen-divisie (van die verschrikkelijke naam zijn we gelukkig weer af) langzaamaan rood-wit-blauw kleurde. Inmiddels is er in bijna iedere straat wel wat van Willem II te vinden en op sommige plekken wordt de promotie helemaal uitbundig gevierd met vlaggen en banieren.

Zondag 12 mei wordt het hoogtepunt van de reis die Willem II aflegde richting de Eredivisie. De Heuvel zal van voor tot achter vol staan met supporters die hun helden nog een keer komen toejuichen. Als het vrijdag heeft meegezeten, kan zelfs de kampioensschaal worden getoond. In Eindhoven denken ze dat ze de gekste zijn, maar Tilburg wordt zondag knettergek!

Terug naar die eerdere huldigingen. Dat valt voor een journalist niet altijd mee. Het was in 1999 (toen WIllem II voor het eerst in 35 jaar weer Europees voetbal en zelfs de Champions League haalde) zelfs zo gek dat ik - toen nog werkzaam voor het Brabants Dagblad - ondanks het wapperen met mijn perskaart en juiste accreditatie geen toegang kreeg tot het podium dat toen nog bij de Heuvelpoort stond opgesteld. Natuurlijk ging ik in protest; zeker toen ik zag dat een of andere cameraploeg van een vage ziekenomroep wel toegang kreeg. Maar nee, de veiligheidsfunctionaris van Willem II keek me eens meewarig aan en zei: ”Het BD? Die krant lees ik niet!”

Daar stond ik dan. De redactiechef van het BD belde al of het wilde vlotten met het sfeerverslag en de interviewtjes. Daar werd ik toch wel wat nerveus van. Maar ik ben niet voor één gat te vangen. Ik klom aan de achterkant van het podium omhoog via een container en werd daar omhoog gehesen door verdediger Bert Konterman. Verhaal compleet...

In 2012 werd dat door Willem II allemaal goed gemaakt bij die promotie. Ik mocht zelfs met de open vrachtwagen met daarop de complete selectie meerijden van het stadion naar de Heuvel. Een zegetocht om nooit te vergeten. Dat zal deze zondag niet anders zijn. Op enig moment zag ik Arjan Swinkels iets in mijn in een hoekje neergelegde plastic tasje stoppen. Misschien dat ’ie dacht dat het een tasje voor afval was. Ik was druk bezig en vergat het, maar bij thuiskomst bleken er twee sokken in te zitten.

Dat paar sokken heb ik nog steeds: grijs-blauw van het merk Macron. Ze rafelden toen al een beetje aan de bovenkant. Afgelopen maandag belde ik even met Arjan en vertelde hem dit verhaal. Hij kon zich van die sokken natuurlijk niets herinneren, maar die fantastische huldiging - de enige die Swinkels in zijn loopbaan meemaakte - zal hij nooit meer vergeten.

Zo zal het iedereen die er zondag bij is op de Heuvel ook vergaan. En ook dan zal weer klinken:

”Leev’ hoezee, voor Willem II, horen wij overal!”

Ron van Kuijk, hoofdredacteur Stadsnieuws Tilburg