Waar lopen jongvolwassenen met Niet-Aangeboren Hersenletsel (NAH) tegenaan bij het aangaan en onderhouden van contacten, vriendschappen en relaties? Die vraag leidde tot een onderzoek van de Stichting Support4Life, waarvan de resultaten op 17 oktober worden gepresenteerd. Iedereen is welkom om de presentatie bij te wonen, maar vol is vol.
Door Theo van Etten
Vier op de tien jongvolwassenen met NAH voelt zich regelmatig eenzaam, zo blijkt uit het onderzoek. Ze missen gezelligheid of een echt goede vriend of vriendin. En dit is nog maar het topje van de ijsberg. Harrie Loos, zelf vader van een dochter met NAH en bestuurslid van de stichting Support4Life: “De problemen houden niet op na de fysieke revalidatie, eigenlijk begint het dan pas. Er spelen namelijk veel meer problemen dan alleen hersenletsel. Vanuit de zorg - die in Nederland overigens perfect is georganiseerd - is minder oog voor het sociale herstel. Dat leidt tot frustratie en onzekerheid bij de betrokkenen, waardoor het voor hen lastig is om nieuwe en langdurige relaties aan te knopen.”
De stichting Support4Life bestaat sinds 2019 en ondersteunt jongeren en jongvolwassenen met NAH. Daarbij hanteert de stichting een praktische en pragmatische aanpak. Ook Peter Nouwens werd bestuurslid nadat zijn zoon te maken kreeg met NAH. “Jongeren en jongvolwassenen worden extra geraakt omdat het gebeurt tijdens de bloei van hun leven. Ze vallen stil, terwijl de rest gewoon doorgaat. De vanzelfsprekendheid van een onbezorgd bestaan is eraf en die verandering is definitief. Naast volwassen worden moet je bovendien je financiën regelen, zelfstandig leren wonen en relaties aanknopen. Dat zijn grote uitdagingen met als bijkomend probleem, dat anderen het niet zien van buitenaf.”
Kleine stapjes
Volgens het onderzoek hebben de meeste jongeren behoefte aan meer spontane contacten, kennissen en vriendschappen. Peter: “De sociale revalidatie is minder in beeld bij de zorg. Dat komt mede doordat jongvolwassenen niet gezien willen worden als patiënt; ze willen gewoon willen meedoen. Hierdoor vallen hun problemen niet echt op en verdwijnen ze uit beeld. Uiteindelijk ligt de oplossing in het creëren van zelfvertrouwen. Dat gaat in kleine stapjes.”
Als voorbeeld van die kleine stapjes noemt Harrie de samenwerking met de stichting Avondje Uit, die zinvolle ontmoetingen faciliteert. “Daar leren jongeren hoe je contacten legt en deze onderhoudt. In 2022 werkten we samen met woningbouwvereniging Tiwos, om jongvolwassenen met NAH te helpen met het zoeken naar een woning. Maar ook het maken van een persoonlijk toekomstplan behoort tot onze activiteiten.”
De resultaten van het onderzoek ‘Vriendschap en meer’ worden op 17 oktober, van 15.00 tot 17.00 uur gepresenteerd tijdens een symposium bij Cubics, Ringbaan-Oost 148A. Geïnteresseerden kunnen zich aanmelden via de contactpagina van de website www.support4life.nl. Er is plaats voor maximaal 50 deelnemers, deelname vindt plaats op basis van volgorde van aanmelding. Daarna geldt een wachtlijst.
[KADER\]
NAH (Niet-Aangeboren Hersenletsel) gaat over hersenletsel dat na de geboorte optreedt. Soms na een plotselinge, traumatische gebeurtenis van buitenaf zoals een verkeersongeluk. Maar het kan ook vanuit het lichaam zelf ontstaan, bijvoorbeeld door zuurstoftekort of een hartstilstand. Gevolgen kunnen zijn: chronische vermoeidheid, vaker overprikkeld zijn, concentratieproblemen en spraakstoornissen. In het dagelijks leven leidt dat onder andere tot energiegebrek en prikkelgevoeligheid voor licht, geluid en temperatuur. Jaarlijks worden in Nederland 140.000 mensen getroffen door NAH.