Een bijbaan is voor de meeste studenten de gewoonste zaak van de wereld. Boodschappen zijn duur en de huurprijzen helpen niet mee. Een baantje in de horeca of als winkelmedewerker lonkt voor vele studenten. Toch zijn er ook andere manieren om rond te komen. De 20-jarige Lars Kerkhof verdient zijn geld niet achter de bar of in een winkel, maar als kistendrager.

Door Daan Baijer

Lars Kerkhof is student International Business Administration aan de universiteit van Tilburg. Hij is druk bezig met zijn scriptie en hoopt dit jaar zijn bachelor af te ronden. Buiten zijn studie om vervult hij de rol van kistendrager. Het begint allemaal een dag van tevoren. Lars krijgt dan op zijn telefoon een bericht met instructies: "Neem de baar en condoleancekoffer mee, zwarte dassen en vier dragers". Echt spannend vindt de student het niet meer: "Het is natuurlijk ook zo dat er niet wordt gelet op de mensen die de kist dragen, maar meer op de kist zelf."

Onderweg naar de begrafenis ontmoet Kerkhof zijn collega’s voor de dag. Tijdens de dienst kunnen de dragers zich even afzonderen. "We drinken dan even koffie en praten met elkaar. Hierna zetten we de knop om en zorgen we voor een mooi afscheid." Dat Lars hierna een vreemd iemand naar zijn of haar laatste rustplaats brengt, is niet iets wat hij mee naar huis neemt. "Het werk is een stuk minder emotioneel belastend dan je op het eerste oog zou denken. Diensten waar mensen bijvoorbeeld veel te jong zijn gestorven, zijn wel heftig, maar als dragers worden we daarin begeleid."

Een bijbaan met betekenis

Waarom Lars kiest voor dit baantje en niet voor een in de horeca, komt volgens hem door twee dingen: "Aan de ene kant heb ik het heel druk met school en dit baantje geeft mij flexibiliteit. Aan de andere kant vind ik het heel mooi dat deze baan bijdraagt aan een mooie uitvaart." Ondanks dat Kerkhof vaak wordt geconfronteerd met de dood, denkt hij over zijn eigen dood niet vaak na, wel denkt hij na over zijn eigen uitvaart. "Over de dood denk ik niet meer dan gebruikelijk na. Ik zou zelf wel graag begraven willen worden op een natuurbegraafplaats."

Levendiger

Lars werkt vaak samen met andere studenten, jonge mensen dus: dit heeft volgens hem ook zo zijn voordelen. "Ik denk dat het afscheid zo iets levendiger wordt." Al met al blijft de twintiger ook gewoon een student die hier en daar een biertje lust. "Ik ben student, maar als ik de dag na een feestje een dienst heb, zorg ik wel dat ik daar fris en gefocust sta. Je verschijnt voor mensen op de grotere momenten in hun leven, dat moet je gewoon respecteren."