Ze zijn genoemd naar de Romeinse godin van de jacht, maar jagers zijn ze juist in het geheel niet.

Wat ze doen, lijkt heel in de verte een beetje op hetgeen je wel eens ziet bij een schiettent op de kermis. Maar ook dat vinden ze zelf helemaal geen gelukkige vergelijking.

Waar ze dan wèl wekelijks mee bezig zijn in een stil zaaltje in ‘Ontmoetingscentrum De Coppele’, vernemen we van de ‘Eerste Oisterwijkse Luchtbuks Vereniging Diana’. Een gesprek met voorzitter Maurice Peters, secretaris Jeroen van Eyndhoven en penningmeester Luuk de Bresser.

Door René de Jong

Het is dinsdagavond, 18.15 uur. De grote zaal van ‘De Coppele’ wordt in gereedheid gebracht voor een bijeenkomst van alzheimerpatiënten. Iets verderop zal later de luchtbuksvereniging bijeen komen. “Natuurlijk kun je thuis of in je eigen tuin ook schieten” aldus Maurice (40), “maar hier is het veel gezelliger.” Hij kwam zojuist binnen met een grote koffer. Vol trots laat hij zijn wapen zien. Het ziet er erg indrukwekkend uit, eerlijk gezegd. De luchtbuks is van het merk ‘Diana’, maar dat is natuurlijk geen toeval. Sommige leden hebben andere modellen en merken. Zoals zo vaak als je een volslagen onbekende wereld instapt, hoor je de vreemdste détails waar je het bestaan niet van vermoedde…

Veiligheid

Jeroen (51): “Onze club bestaat sinds 1961. Waarom die toevoeging ‘Eerste’ in onze naam staat, weet ik niet precies. Misschien waren de oprichters gewoon trots? Of er vervolgens ook een tweede luchtbuksvereniging is gekomen? Volgens mij niet. In de hoogtijdagen hadden we 40 leden. Op dit moment zijn we nog maar zijn zessen. Erg jammer!” Maurice vult aan: “De schietsport heeft een negatief imago. Mensen denken al gauw dat het gevaarlijk is waar wij mee bezig zijn. Jij schrok ook toen je die buks zag! Maar het klopt simpelweg niet. Wij schieten hier met kleine holle kogeltjes van 4,5 mm doorsnee, maar wel met een snelheid van 600 kilometer per uur. Als je wordt geraakt dan loop je hooguit een flinke blauwe plek op. Bij ons staat de veiligheid echt altijd voorop: dat zul je zo meteen wel zien als we beginnen. We letten erg goed op. We staan netjes naast elkaar en mikken achter een tafel op de roos zo’n 10 meter verderop. Niemand kan zo in de baan van het schot komen. De deur van de zaal is geblokkeerd dus er kan niemand onverwacht binnenkomen. Er kan helemaal niks gebeuren.”

Ontspanning

Jeroen vervolgt: “Het is duidelijk dat we erg graag enkele nieuwe leden (mannen of vrouwen, dat maakt niet uit) zouden verwelkomen. Men mag vrijblijvend komen kijken en ook meteen schieten hoor! Zo ben ik er zelf ook bij betrokken geraakt. De enige vereiste is dat je ten minste 18 jaar oud bent. Dat heeft ook weer met die veiligheid te maken. Een wapenvergunning bijvoorbeeld is niet vereist.” Maurice: “Waarom we dit hier doen? Ik zei al, het is gezelliger met zijn allen. We komen niet op elkaars verjaardag of zo maar we kunnen het heel goed met elkaar vinden. Deze hobby werkt ontspannend. Je raakt stress kwijt. Er is sprake van geconcentreerde ontspanning om het zo maar eens te zeggen. Ik bedoel daarmee dat je je sterk moet concentreren om dat kaartje op 10 meter afstand precies te raken en daardoor ontspan je. Snap je? Je wordt er rustig van. Je hebt samen ook lol als het een keertje totaal niet lukt. Want dat komt zeker voor.”

De mannen vertellen in de periode september tot en met april totaal 30 keer bijeen te komen. De 15 beste resultaten tellen mee en de winnaar krijgt vervolgens de wisselbeker. Aan externe competities nemen ze verder niet deel.

Schieten

Het loopt tegen 19.00 uur. Ook penningmeester Luuk en twee anderen zijn binnen gekomen met hun imponerende koffers. Lid nummer 6 is helaas verhinderd vanavond. We lopen door de grote zaal en in een aparte kleine ruimte wordt de schietbaan in orde gemaakt. Luuk (33) toont de verschillende modellen buksen: “Ze hebben geen van alle een kijker. Wij schieten met behulp van een zogeheten diopter, dus zonder vergroting,” (heb je weer zo’n onbekend feitje). Na enig geschuif met tafels en stoelen is het zo ver. Eerst even poseren voor de foto. Het lijkt op dat moment wel of schrijver dezes voor een waar vuurpeloton staat….

Dan wordt het geheel stil. De vijf mannen concentreren zich en lossen elk diverse schoten. De kogeltjes kletsen tegen de metalen kogelvangers achter de kartonnen kaarten met de schietschijf. Gehoorbescherming is niet nodig: het lawaai valt mee. De buks geeft geen klap tegen de schouder bij het schot. Heftig of gevaarlijk is het inderdaad absoluut niet.

In het kader van de participerende journalistiek ten slotte vuur ook ik een schot en weet in elk geval meteen het kartonnetje toch maar eens te raken. Van ‘geconcentreerde ontspanning’ was echter nauwelijks sprake.

Om de volgende afspraak te halen, nemen we snel afscheid.

Ik moet opschieten….

[KADERTJE]

Naam: ’Eerste Oisterwijkse Luchtbuks Vereniging Diana’

Opgericht: 1961

Site: www.eolv-diana.nl

Aantal leden: 6

Clublokaal: De Coppele, Prunusstraat 69, Oisterwijk